#به_قلم_خودم
#فاطمیه

مادرِ هستی

مادرانگی ها همیشه بوی عشق می دهد بوی ایثار.
انگار خداوند دست تمام مهربانی ها و خوبیهای دنیا را گرفته است و آن را گوشه قلب مادران رها کرده.
انگار قرار بوده است تکه ای از عطوفت و محبت خداوند پیشکش زمین شود که مادر آفریده شده است.
گستره ی عشق مادری چنان وسیع است که گاهی، مادر تمام هستی و خواسته های خود را فدای فرزند می کند.
تمامِ مادرانه های یک مادر، با مهرِ حضرت زهرا تنیده شده است
ما از ابتدا دست به دامان لطف مادرانه حضرت زهرا بوده ایم وقتی هر لحظه وسط انوار نورانیت توکل و توسل هایمان به چادر خاکی شان، دعایمان میکنند.
دل ما سالهاست به دنبال آرامش نگاه مادرانه ی حضرت زهرا است تا مثل وقت هایی که برای همسایه ها دعا می کردند دعایمان کنند.
رد پای عطوفت مادرانه شان را کنج تمام وقایع تاریخ به تماشا نشسته ایم.
از همان زمان که مرهم زخم های دل پدر شدند،ام ابیها شدند، تا واژه ی عظیم انسانیت را وسط قلب تاریخ بنشانند،
و بعد از آن عطوفت مادرانه شان را کنار غریبانه های مولا دیدیم وقتی غلاف شمشیر بر گردن مولا بود تا بشریت را نجات دهد تا این زمان که چشم انتظار عدالت فرزندشان روزگار می گذرانیم.
قلب های ما از همان ابتدای خلقت با مهر مادری حضرت زهرا در هم آمیخته است.
ما لطف مادرانه تان را در تمام لحظه های سخت خود احساس کرده ایم و در پناه مادری هایتان روزگار گذرانده ایم.